وجود تعطیلات رسمی در طول یک ماه باعث کاهش ساعت کار موظفی همان ماه می شود. اگر کارگری در طول یک ماه بیشتر از ساعت کار قانونی و موظفی آن ماه مشغول به کار باشد اضافه کاری محسوب می شود.

شب‌کاری و نوبت‌کاری دو مفهوم متفاوت هستند، اگرچه در برخی موارد ممکن است به طور اشتباه به جای هم استفاده شوند. در ادامه تفاوت بین این دو مفهوم را توضیح می‌دهم:

تغییر ساعات کاری بستگی به توافق کارفرما و کارگر دارد. اگر در توافق اولیه هیچ محدودیتی برای کارفرما در نظر گرفته نشده باشد و تعیین ساعات کاری به اختیار کارفرما باشد، کارفرما می‌تواند ساعات کاری را تغییر دهد.

اضافه‌کاری به ساعاتی اطلاق می‌شود که کارگر بیش از ساعات موظفی هفتگی (معمولاً ۴۴ ساعت در هفته) مشغول به کار بوده است. طبق قانون کار، هر ساعت اضافه‌کاری باید با ضریب ۱.۴ محاسبه شود. برای مثال، اگر کارگری در یک هفته ۵ ساعت اضافه‌کاری داشته باشد، آن ۵ ساعت باید در عدد ۱.۴ ضرب شود و نتیجه، به‌عنوان مبلغ اضافه‌کاری به حقوق ماهیانه افزوده شود.

وظایف تعهدات کارگر در قبال کارفرما مشخص بوده و طبق توافق و قرارداد کاری خواهد بود. در صورتی که کارگر وظایف محوله را به شکل صحیح انجام دهد نباید از جانب کارفرما تحت فشارهای غیرموجه باشد.

در صورتی که کارفرما ادعای کارکرد کمتر از 16 ساعت ادعایی کارگر را داشته باشد و مدارکی ارائه نکند هیات رسیدگی کننده می تواند پرونده را جهت روشن شدن موضوع و ساعت کار به تحقیق و بازرسی از محل ارجاع دهد.

دریافت مرخصی یک حق قانونی برای کارگران و کارمندان است که در قانون پیش‌بینی شده و به آنها اجازه می‌دهد در روزهای غیرتعطیل و در شرایط ضروری بدون حضور در محل و به منظور انجام کار شخصی و پیش‌آمده از مرخصی استفاده کنند.