براساس آخرین گزارش حوزه بیمه‌ ای ، در بین افراد شاغل ۵.۲ میلیون نفر را برآورد کرده بودند که شاغل هستند و فرار بیمه‌ ای دارند یا پاره وقت هستند و بیمه‌ شان واریز نمی‌شود.

افرادی که در مقاطعی اشتغال به کار نداشته اند و حق بیمه برای آنها پرداخت نشده و میان سوابق بیمه ای آنها خلا ایجاد شده است، سابقه بیمه ای برای آن مقاطع ایجاد نمی شود.

کارگر باید یکسال کار کند تا بیمه شود یا دوره آزمایشی بیمه ندارد! این تصور نیز اشتباه است. کارگر از روز اول اشتغال باید نزد سازمان تامین اجتماعی بیمه شود. هر رویکردی غیر از این خلاف قانون است.

سازمان تامین اجتماعی: برای افرادی که ۵ یا ۱۰ روز بیمه شده اند امکان بررسی وجود ندارد چرا که این افراد در همان زمان باید به این موضوع رسیدگی می‌ کردند.

براساس دستورالعمل فرمت ادعای اشتغال، چنانچه بیمه شده در حق بیمه خود کسری داشته باشد می‌تواند ادعا کند در مورد سوابقی که بریده شده است مستنداتی را فراهم کند تا در کمیته ۶ نفره ای که براساس این دستورالعمل پیش بینی شده تا درباره مشکل کارگران بیمه شده ای که حق بیمه آنها پرداخت نشده تصمیم‌گیری شود.

طبق قانون تأمین‌ اجتماعی، یک بیمه‌ شده در صورت عدم توان انجام کار نیز (باوجود ۷۲۰ روز سابقه) می‌تواند درخواست ازکارافتادگی بدهد.

هر کارگر باید ۳۰ درصد حقوق خود را به عنوان حق بیمه، به سازمان تامین اجتماعی پرداخت کند. اما این ۳۰ درصد بین فرد بیمه شده و کارفرما تقسیم می‌شود. به گونه‌ای که فرد بیمه شده، تنها ۷ درصد از ۳۰ درصد را، از حقوق خود پرداخت می‌کند و مابقی آن که ۲۳ درصد حقوق است، توسط کارفرما، به بیمه پرداخت می‌شود.