یک کارگر شرکتی می‌گوید: به ازای هر کارگر، حدود ۳۰ میلیون تومان هر ماه از خزانه ممکلت خارج می‌شود ولی به دست من کارگر نصف این رقم هم نمی‌رسد؛ متاسفانه بالایی‌ها با هم زد و بند می‌کنند و می‌خورند و من و امثال من روز به روز فقیرتر می‌شویم؛ به راستی کی قرار است این شرایط تغییر کند؟ این پیمانکاران چه فایده‌ای دارند که تا این اندازه بر باقی ماندن‌شان اصرار هست؟

ایمنی کارگران یکی از مباحث مهمی است که هنوز در بسیاری از محیط‌های کارگری وضعیت مطلوبی ندارد و هر از چند گاه شاهد حوادث ناگواری هستیم که در آن کارگران سلامت یا جان خود را از دست می‌دهند.

اگر کارگر بتواند اثبات کند مبلغی که از حساب دیگری به حساب او واریز شده بابت حقوق بوده، کارفرما در خصوص حق بیمه، سنوات و ... محکوم به پرداخت کل مبلغ می شود.

کارگر فصلی بخش کشاورزی مجتمع کشت صنعت هفت تپه که در محل کار خود اقدام به خودسوزی کرده بود، حوالی ظهر شنبه در بیمارستان جان باخت.

با گذشت پنج سال پس از آن در سال ۱۴۰۲، قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در شهر تهران با رشدی بیشتر از ۱۶ برابر، ۸۱میلیونی شد و دستمزدها با رشد ۵برابری، به ۵میلیون و ۳۰۸هزار تومان افزایش یافت. متناسب نبودن رشد دستمزدها با رشد قیمت مسکن، باعث شد تا مردم نتوانند برای تمام ابعاد زندگی خود هزینه کنند.

در حالی حدودا یکسال حق بیمه پرداخت نشده داریم که از مرداد ماه سال جاری کارفرما از ارائه لیست بیمه‌ای کارگران به تامین اجتماعی خودداری کرده است.

کارگری با نام «پاکدل» حدود ساعت ۱۴ امروز بر اثر برخورد واگن در معدن مادر زغال سنگ طرزه دچار سانحه شد و با وجود امدادرسانی، جان باخت.