در قرارداد های دائمی و بیشتر از یک سال بله پرداخت های قبلی علی الحساب است و موقع تسویه حساب با کارگر مابه التفاوت پرداخت قبلی بابت مزایای پایان کار با حقوق آخر باید محاسبه و به وی پرداخت گردد.

محدودیت اعمال‌شده در بخشنامه‌های قبلی مبنی بر سقف هفت برابر حقوق ماهانه برای محاسبه سنوات، مغایر با قانون تشخیص و لغو شده است.

ترک کار به طور کلی به معنای از دست دادن سنوات نیست. بر اساس قانون کار، کارگرانی که ترک کار می‌کنند، همچنان مستحق دریافت سنوات به نسبت مدت زمان کارکرد خود هستند.

در پایان قرارداد کار چه قطع همکاری صورت پذیرد و چه تمدید قرارداد انجام شود، تسویه حساب نهایی مربوط به پایان قرارداد را انجام دهید.

در صورتی که سنوات مربوط به قرارداد کاری مدت زیادی با تاخیر پرداخت شود و یا پرداخت سنوات قرارداد کاری بعد از اتمام قرارداد یا قراردادهای کار بعدی انجام شود کارفرما مکلف است سنوات قراردادهای قبلی را نیز با آخرین مزد آخرین قرارداد کار پرداخت کند.

همه پرداخت‌ها به کارگر، از جمله مبالغی مانند پورسانتِ فروش، پاداش تولید یا اضافه‌کاری، جزو مزد و حقوق کارگر است و مبنای محاسبه سنوات پایان کار قرار می‌گیرد.

اگر قرارداد یکساله و یا کمتر از یکسال باشد و براساس توافق دوطرف، پایان هر قرارداد سنوات کارگر پرداخت شده باشد، این پرداخت به معنای تسویه کامل است.