مزد روزانه کارگران؛ پول ۳۰۰ گرم گوشت قرمز

استدلال این است: چون دلار نداریم ارز ترجیحی گوشت قرمز را قطع می‌کنیم، چون دلار نداریم ارز ترجیحی خوراک دام را قطع می‌کنیم؛ خب این یعنی شریان حیات مردم را به بازی گرفته‌اند؛ باید بدانند طبقه مزدبگیر دیگر نایی ندارد که اشتباهات دولت را بیش از این گردن بگیرد.

به گزارش ایلنا، جدالِ ناکام دولت با ناترازی‌ها به سفره‌های خالی مردم رسیده است؛ بعد از قطع ارز ترجیحی بسیاری از کالاهای اساسی از جمله دارو، تجهیزات پزشکی و برخی اقلام خوراکی، حالا صحبت از حذف ارز ترجیحی گوشت قرمز در میان است؛ یعنی گوشت قرمزی که مدتی‌ست قیمت آن مرز یک میلیون تومان را پشت سر گذاشته و به کالایی بسیار تجملی در سفره‌های مردم تبدیل شده، در معرض گرانی بیشتر قرار دارد.

در صورت حذف ارز ترجیحی گوشت قرمز و خالی ماندن بازار از سهم ۲۰ درصدیِ گوشت ارزان‌تر که پیش از این با دلار دولتی تامین می‌شده، قیمت گوشت نجومی می‌شود و این کالای ضروریِ پروتئینی به طور کامل از سفره‌ها پر می‌کشد. در آن شرایط، لایه‌های متوسط مزدبگیران نیز دیگر قادر به خرید دو سه کیلو گوشت قرمز در ماه نخواهند بود.

زمزمه‌ها از حذف ارز ترجیحی گوشت قرمز

در روزهای گذشته رسانه‌ها اعلام کردند «بنا بر اعلام سازمان برنامه و بودجه، واردات گوشت قرمز از این پس شامل دریافت ارز ترجیحی نخواهد بود، وزارت جهاد کشاورزی نیز مخالفت خود را با این موضوع اعلام کرده و این تصمیم را عامل گران شدن مجدد گوشت قرمز در بازار دانسته است».

مسئله حذف ارز دولتی گوشت قرمز، مثل تمام آزادسازی‌های سال‌های اخیر که در دولت فعلی شتابی بی‌امان به خود گرفته، در ابتدا با تایید و تکذیب‌های بسیار همراه است؛ ابتدا مقداری اما و اگر در کار می‌آورند؛ فضای عمومی را آماده می‌کنند و پس از آن، گران‌سازی اتفاق می‌افتد.

اینبار هم، چهارشنبه هفته گذشته، غلامرضا نوری قزلجه، وزیر جهاد کشاورزی، در پایان جلسه هیأت دولت، در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره اختصاص ارز برای واردات گوشت قرمز و قیمت آن که حدود یک میلیون تومان است، گفت: قیمت گوشت یک میلیون نیست در مصاحبه‌ها و سؤالات خواهشا قیمت‌گذاری نکنید. اینجور نیست. ما ۸ درصد گوشت مورد نیاز کشور را حداکثر در قالب ارز ترجیحی برای تنظیم بازار داشتیم نه اینکه کل مردم بتوانند با ارز ترجیحی گوشت را تهیه کنند. این هم دلایل خودش را دارد.

او بعدتر گفت: به فکر امنیت غذایی کشور هستیم و اولویت ما هم در این تامین امنیت غذایی تولید داخل و حمایت از تولید داخل است و در این مورد (حذف ارز ترجیحی گوشت قرمز) هنوز تصمیم قطعی نگرفته نشده است. پیش داوری نکنید، هنوز تصمیم قطعی گرفته نشده است.

تکذیب ادعاهای وزیر

وزیر کشاورزی مدعی‌ست قیمت گوشت یک میلیون تومان نیست! و گوشت وارداتی فقط ۸ درصد بازار را تامین می‌کرده است! این در حالیست که آخرین قیمت های گوشت قرمز در بازار متعلق به ۲۷ اردیبهشت نشان می‌دهد که قیمت گوشت قرمز مخصوصاً گوشت گوسفندی بسیار بیشتر از یک میلیون تومان است. براساس این قیمت‌ها، سردست گوسفندی بسته‌بندی شده یک کیلوگرمی با قیمت یک میلیون و ۵۴۰ هزار تومان عرضه می‌شود؛ گوشت گوسفندی ران ممتاز، یک میلیون و ۱۱۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم عرضه می‌شود و هر کیلوگرم گوشت خورشتی گوسفندی یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان قیمت دارد.

از سوی دیگر، براساس آمارهای گمرک ایران، در سال گذشته ۲۲۹ هزار تن گوشت قرمز (گوساله و گوسفند گرم و منجمد) با ارز ترجیحی (دلار ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی) وارد شده که این میزان حدود ۲۰ درصد کل ظرفیت مصرفی و صنعتی گوشت قرمز در کشور برآورد می‌شود. بنابراین سهم گوشت وارداتی از بازار ۸ درصد است نه آنگونه که آقای وزیر می‌گوید ۲۰ درصد!

حالا خارج شدن سهم ۲۰ درصدی گوشت وارداتی، یک شوک بسیار سنگین برای بازار است آن هم در حالی‌که همین امروز حداقل دستمزد روزانه کارگران که رقم ۳۴۶ هزار تومان است، پول نیم کیلو گوشت قرمز هم نیست؛ اگر قیمت هر کیلو گوشت قرمز را به طور متوسط یک میلیون و ۱۰۰ هزار تومان در نظر بگیریم، کارگران با ۸ ساعت کار خود، نهایتاً می‌توانند ۳۰۰ گرم گوشت قرمز بخرند و این یعنی عملاً گوشت قرمز مخصوصاً گوسفندی در سفره‌های حداقل بگیران جایی ندارد؛ گرانی بیشتر، این کالا را از سفره‌های متوسط‌‌بگیران و لایه‌های متوسط طبقه کارگر نیز حذف می‌کند.

و به همین دلیل است که حذف ارز ترجیحی گوشت قرمز، در شرایط فعلی بدترین تصمیم ممکن است؛ سرانه مصرف گوشت در ایران یک‌پنجم این شاخص در کشورهای منطقه و حاشیه خلیج فارس است و قطعاً گران‌تر شدن آن، سرانه مصرف گوشت را حداقل برای بیش از ۷۰ درصد جمعیت که مزد و حقوق‌بگیر هستند به صفر می‌رساند.

«فرامرز توفیقی» فعال کارگری با انتقاد از رفتار دولت در مقابله با ناترازی‌ها گفت: بی‌تدبیری‌ها و سوءمدیریت‌ها، بار اصلی تمام مشکلات را بر دوش مردم می‌اندازد و فکر می‌کنند مردم به خصوص قشر مزدبگیر می‌توانند همیشه همه‌ی مصائب ناشی از سیاست‌های غلط را تحمل کنند.

او ادامه داد: ترازهای بودجه‌ای به میزان بی‌سابقه‌ای منفی‌ست و پیش‌بینی بانک مرکزی هم این است که رشد اقتصادی امسال قطعاً منفی‌ست، خب در این شرایط مردم باید هزینه بدهند تا چرخ امور به زعم آقایان بچرخد!

توفیقی افزود: راهکارشان، افزایش فشار بر مردم است، استدلال این است: چون دلار نداریم ارز ترجیحی گوشت قرمز را قطع می‌کنیم، چون دلار نداریم ارز ترجیحی خوراک دام را قطع می‌کنیم؛ خب این یعنی شریان حیات مردم را به بازی گرفته‌اند؛ باید بدانند طبقه مزدبگیر دیگر نایی ندارد که اشتباهات دولت را بیش از این گردن بگیرد.

به اعتقاد این فعال کارگری، با این سیاست‌های غلط، مصرف گوشت قرمز به صفر مطلق می‌رسد…..

کارگر ۸ ساعت در روز باید زحمت بکشد، عرق بریزد، ظلم و جور کارفرما را تحمل کند تا با تمامِ دستمزد روزانه‌اش ۳۰۰ گرم گوشت قرمز بخرد؛ برای مزدبگیرانی که بیشتر از حداقل درآمد دارند و مثلاً دستمزد روزانه‌شان دوبرابر است، کل حقوق یک روز، نیم کیلو گوشت قرمز یا کمی بیشتر می‌شود؛ این در حالیست که در بسیاری از کشورهای جهان، با پول یک ساعت کار می‌توان یک کیلو یا حتی بیشتر گوشت خرید.

سازمان برنامه و بودجه چطور معادلات مصرف مردم را کنار هم چیده که به این نتیجه رسیده گرانی بیشتر ممکن است و باید ارز ترجیحی واردات گوشت حذف شود؟! نکند این واقعیت که «مردم نمی‌توانند گوشت قرمز سر سفره داشته باشند» در تصمیم‌گیری‌ها هیچ نقشی ندارد؟!