تکلیف اضافه کاری کارگران در قرارداد کار

به گزارش کارگر ۲۴؛ وحید حاجی زاده کارشناس روابط کار گفت: موضوع اضافه کاری کارگران یکی از موارد چالشی برای هر دو طرف قرارداد کار می باشد. با توجه به اینکه قانون کار یکی از شرایط انجام کار اضافی را رضایت کارگران در نظر گرفته است و دیگر آنکه برای کارفرمایان حضور عادی کارگران مازاد به ساعت کار عادی اضافه کاری تلقی نمی شود و حتما می بایست ارجاع کار اضافه انجام شده باشد.

ضروریست که جهت پیشگیری از اختلافات و مجازات‌هایی که در این خصوص برای کارفرمایان در نظر گرفته می شود و به نکاتی که گفته می شود دقت نمایید:

–  منظور از اضافه کار صرفا ساعاتی از کار می باشد که کارگران و کارمندان مشمول قانون کار مازاد بر ۴۴ ساعت کار عادی تصریح شده و قانون کار در کارگاه اشتغال به کار داشته باشند، در این صورت کارفرما مکلف است به هر یک از کارگران در صورت دارا بودن شرط فوق جدای از پرداخت حقوق ساعت کار، اضافه ۴۰ درصد مزد یک ساعت را به عنوان فوق العاده اضافه کار پرداخت نماید.

– با توجه به ضرورت موافقت کارگر در انجام کار اضافه، حتما می بایست در قرارداد کار اولیه این موضوع تصریح شود: (طبق متن زیر)

– با توجه به احتمال تغییر شرایط کاری و نیز حجم کار در فصول مختلف سال، در صورت ارجاع اضافه کاری از سوی کارفرما، کارگر مراتب توافق و آمادگی خود را برای پذیرش و انجام اضافه کاری تا سقف ۴ ساعت اضافه کاری در هر روز مطابق قانون کار و دریافت فوق‌العاده مربوطه اعلام می نماید. در صورت عدول کارگر از این توافق و بروز خسارت برای کارفرما، کارگر به دلیل عدم انجام تعهد قراردادی متعهد و مکلف به جبران ضرر و زیان وارده به کارفرما خواهد بود.

– درج این آیتم نیز در قرارداد کار اولیه کارگران جهت پیشگیری از اختلافات آن که ادعای کارگر حضور در کارگاه باشد، ضروری می باشد؛ پرداخت فوق‌العاده اضافه کاری به کارگر صرفا در زمانی صورت خواهد پذیرفت که ارجاع آن از سمت کارفرما و یا سرپرست کارگاه انجام شده باشد، در غیر این صورت حضور کارگر در کارگاه به هیچ عنوان به منزله اضافه کاری نخواهد بود.